مقایسه هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی در زنان با افسردگی اساسی و زنان عادی در شهرستان شاهرود

مقدمه: اختلالات خلقی از جمله افسردگی اساسی از شایع ترین مشکلات روان پزشکی در جوامع مختلف به شمار می روند. هوش هیجانی به عنوان مؤلفه ای مهم، در سلامت و بهداشت روانی فرد تأثیر بسیار مهم و ارزشمندی دارد و عزت نفس منبع حمایتی عمده ای است که افراد می توانند در مقابل رویدادهای منفی زندگی روزمره استفاده نمایند. از طرفی ناگویی خلقی مانع تنظیم هیجان شده و سازگاری فرد را دچار مشکل می نماید. پژوهش حاضر با هدف مقایسه هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی در زنان مبتلا به افسردگی اساسی و زنان عادی انجام گرفت. مواد و روش ها: طرح پژوهش از نوع علی مقایسه ای (پس رویدادی) بود. حجم نمونه آماری شامل 60 زن (30 نفر افسرده اساسی و 30 نفر عادی) که در بهار و تابستان 1393 به ساختمان پزشکان رسول اکرم (ص) و نور در شهرستان شاهرود مراجعه کرده بودند و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس هوش هیجانی شرینگ، عزت نفس کوپر اسمیت، ناگویی هیجانی تورنتو (tas-20) و مقیاس افسردگی بک «bdi» بود. جهت تجزیه تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متعیری (manova) استفاده شد. نتایج: تحلیل یافته ها نشان داد که بین زنان افسرده اساسی و عادی در سطوح هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از ارتباط و اهمیت هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی در افسردگی است، که می تواند در برنامه های پیشگیرانه و درمانی قابل استفاده باشد.